کد مطلب:140415 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118
شهادت محمد بن عبدالله بن جعفر
مرحوم ملا حسین كاشفی در روضة الشهداء می نویسد:
چون اولاد عقیل شهید شدند نوبت به فرزندان جعفر طیار رسید و بیش از همه محمد بن عبدالله بن جعفر به نزد امام همام علیه السلام آمد و اذن خواست، امام حسین علیه السلام به او اذن داد، محمد روی به میدان نهاد و رجزی خواند، صاحب نور الائمه آورده است كه ترجمه رجز او اینست:
با شما كارزار خواهم كرد
بر شما كارزار خواهم كرد
وز برای دل حسین بن علی
جان خود را نثار خواهم كرد
تا كنم دست ظالمان كوتاه
پا بحرب استوار خواهم كرد
كین خود از شما بخواهم خواست
سر دل آشكار خواهم كرد
شكوه در پیش جعفر طیار
از شما بی شمار خواهم كرد
پیوسته حرب می كرد و از آن قوم مكار می كشت تا بالاخره به جانب آشیان قدس پرواز نمود علیا مخدره زینب خاتون خواهر امام علیه السلام در فراق فرزند دلبند
خود بنالید و امام علیه السلام وی را تسلی داده و خاموش گردانید.
مرحوم صدر قزوینی در حدائق فرموده:
قال العلامة فی البحار: و خرج محمد بن عبدالله بن جعفر...
مرحوم علامه مجلسی در بحار فرموده: محمد بن عبدالله بن جعفر پس از اجازه از شاه شهیدان دست مادر و صورت برادر را بوسید و با خویشان خداحافظی كرد و قدم به معركه نهاد و این رجز می خواند:
شعر
نشكو الی الله من العدوان
قتال قوم فی الردی عیان
قد تركوا معالم القرآن
و محكم التنزیل و التبیان
و اظهروا الكفر مع العصیان
روز جنگ است و كار خواهم كرد
با شما كارزار خواهم كرد
از برای دل حسین (ع) علی (ع)
جان خود را نثار خواهم كرد
ثم قاتل حتی قتل عشرة انفس پس با آن قوم شقاوت نهاد بنای مقاتله را نهاد و زمین میدان را از مغز دلیران آلوده ساخت و ده نفر از نامداران را نیز به خاك تیره انداخت، عامر بن نثل تمیمی بر وی تاخت میوه دل زینب خاتون را از شاخ حیات به خاك ممات انداخت خبر به دختر امیر عرب رسید آن مخدره اصلا بی تابی نكرد و فرمود:
بیت
گر جوانم ز دست رفت چه غم
از سر شه مباد موئی كم
چون اولاد عقیل شهید شدند نوبت به فرزندان جعفر طیار رسید و بیش از همه محمد بن عبدالله بن جعفر به نزد امام همام علیه السلام آمد و اذن خواست، امام حسین علیه السلام به او اذن داد، محمد روی به میدان نهاد و رجزی خواند، صاحب نور الائمه آورده است كه ترجمه رجز او اینست:
با شما كارزار خواهم كرد
بر شما كارزار خواهم كرد
وز برای دل حسین بن علی
جان خود را نثار خواهم كرد
تا كنم دست ظالمان كوتاه
پا بحرب استوار خواهم كرد
كین خود از شما بخواهم خواست
سر دل آشكار خواهم كرد
شكوه در پیش جعفر طیار
از شما بی شمار خواهم كرد
پیوسته حرب می كرد و از آن قوم مكار می كشت تا بالاخره به جانب آشیان قدس پرواز نمود علیا مخدره زینب خاتون خواهر امام علیه السلام در فراق فرزند دلبند
خود بنالید و امام علیه السلام وی را تسلی داده و خاموش گردانید.
مرحوم صدر قزوینی در حدائق فرموده:
قال العلامة فی البحار: و خرج محمد بن عبدالله بن جعفر...
مرحوم علامه مجلسی در بحار فرموده: محمد بن عبدالله بن جعفر پس از اجازه از شاه شهیدان دست مادر و صورت برادر را بوسید و با خویشان خداحافظی كرد و قدم به معركه نهاد و این رجز می خواند:
شعر
نشكو الی الله من العدوان
قتال قوم فی الردی عیان
قد تركوا معالم القرآن
و محكم التنزیل و التبیان
و اظهروا الكفر مع العصیان
روز جنگ است و كار خواهم كرد
با شما كارزار خواهم كرد
از برای دل حسین (ع) علی (ع)
جان خود را نثار خواهم كرد
ثم قاتل حتی قتل عشرة انفس پس با آن قوم شقاوت نهاد بنای مقاتله را نهاد و زمین میدان را از مغز دلیران آلوده ساخت و ده نفر از نامداران را نیز به خاك تیره انداخت، عامر بن نثل تمیمی بر وی تاخت میوه دل زینب خاتون را از شاخ حیات به خاك ممات انداخت خبر به دختر امیر عرب رسید آن مخدره اصلا بی تابی نكرد و فرمود:
بیت
گر جوانم ز دست رفت چه غم
از سر شه مباد موئی كم